Art.  261 kk  [Znieważenie pomnika]

Kto znieważa pomnik lub inne miejsce publiczne urządzone w celu upamiętnienia zdarzenia historycznego lub uczczenia osoby, podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności.

Przedmiotem ochrony przestępstwa stypizowanego w art. 261 k.k. jest szacunek dla miejsc upamiętniających ważne dla historii kraju wydarzenia i zasługujące na szczególną pamięć osoby (A. Lach [w:] Kodeks karny. Komentarz, wyd. III, red. V. Konarska-Wrzosek, Warszawa 2020, art. 261).

Znieważenie – ustawa nie wskazuje formy w jakiej może nastąpić znieważenie. Można sobie wyobrazić, że znieważenie pomnika najczęściej będzie miało postać czynu uwłaszczającego czci osoby upamiętnionej pomnikiem bądź ważnego zdarzenia historycznego (np. umieszczenie odpowiednich napisów albo rysunków na pomniku, oblanie płynem, obraźliwy gest itp.) . Aby można było mówić o znieważeniu, zachowanie sprawcy powinno stanowić ciężką obrazę pomnika lub miejsca publicznego urządzonego w celu upamiętnienia zdarzenia historycznego lub uczczenia osoby. To, czy dane zachowanie uznane zostanie za zniewagę, zależy od dominującej w społeczeństwie oceny i norm obyczajowych ( Sąd Najwyższy w uchwale z 5.06.2012 r., SNO 26/12, na gruncie art. 216 k.k.).

Publiczne działanie – aby można było mówić o przestępstwa znieważenia pomnika, konieczne jest aby miejsce urządzone w celu upamiętnienia zdarzenia historycznego lub uczczenia osoby było „publiczne”. Miejscem publicznym będzie miejsce potencjalnie dostępne dla nieograniczonego kręgu osób. Miejscem publicznym nie będzie prywatna posesja, mieszkanie, dom, ogród itp.

Samowola budowlana – przedmiotem ochrony nie są objęte miejsca, powstałe bez wymaganych zgód, tj. nielegalnie.

opracował: adwokat Patrick Wilhelmsen, tel. 508-920-164, Kancelaria Adwokacka, ul. Rozbrat 34/36 lok. 95, 00-429 Warszawa.

Obraz Couleur z Pixabay