Art. 212 kk [Zniesławienie]

§ 1. Kto pomawia inną osobę, grupę osób, instytucję, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej o takie postępowanie lub właściwości, które mogą poniżyć ją w opinii publicznej lub narazić na utratę zaufania potrzebnego dla danego stanowiska, zawodu lub rodzaju działalności, podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności.

§ 2. Jeżeli sprawca dopuszcza się czynu określonego w § 1 za pomocą środków masowego komunikowania, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.

§ 3. W razie skazania za przestępstwo określone w § 1 lub 2 sąd może orzec nawiązkę na rzecz pokrzywdzonego, Polskiego Czerwonego Krzyża albo na inny cel społeczny wskazany przez pokrzywdzonego.

§ 4. Ściganie przestępstwa określonego w § 1 lub 2 odbywa się z oskarżenia prywatnego.

Dobrem prawnym chronionym jest w tym przypadku dobre imię, tzw. cześć zewnętrzna (potocznie: szacunek, poważanie, uznanie).

Pomawianymi mogą być:

 

• • osoba fizyczna,

• • grupa osób,

• • instytucja,

• • osoba prawna,

• • jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej.

Zniesławienie jest przestępstwem umyślnym, które można popełnić zarówno z zamiarem bezpośrednim, jak i ewentualnym. Popełniając przestępstwo stypizowane w art. 212 kk, zachowanie sprawcy najczęściej przejawia się poprzez poniżenie w opinii publicznej, obrażenie czyjejś godności, upokorzenie, zhańbienie, a więc doprowadzenie do ukształtowania oceny gorszej niż rzeczywiście.

Można je popełnić słownie, pisemnie, poprzez druk czy przez środki masowego przekazu.

Ażeby zrealizować znamiona przestępstwa zniesławienia, nie jest wymagane, aby poniżyć pomawianą osobę lub sprawić, by utraciła zaufanie potrzebne dla danego stanowiska, zawodu czy rodzaju działalności. Wystarczy sama możliwość, że poniżenie lub utrata zaufania może nastąpić – przestępstwo formalne.

W razie skazania za przestępstwo z art. 212 kk w typie podstawowym (§ 1) lub kwalifikowanym (§ 2), sąd może orzec nawiązkę na rzecz pokrzywdzonego, Polskiego Czerwonego Krzyża lub na inny cel społeczny wskazany przez pokrzywdzonego. Nawiązkę orzeka się w wysokości do 100 000 zł, chyba że ustawa stanowi inaczej (art. 48 kk).
Ściganie przestępstwa odbywa się w trybie prywatnoskargowym.

Opracował: adwokat Patrick Wilhelmsen i apl. adw. Ligia Majchrzak, tel. 508-920-164, Kancelaria adwokacka, ul. Rozbrat 34/36 lok. 95, 00-429 Warszawa.

Obraz Fathromi Ramdlon z Pixabay