Art. 173 kk [Katastrofa w komunikacji]

§ 1. Kto sprowadza katastrofę w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym zagrażającą życiu lub zdrowiu wielu osób albo mieniu w wielkich rozmiarach, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.

§ 2. Jeżeli sprawca działa nieumyślnie, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

§ 3. Jeżeli następstwem czynu określonego w § 1 jest śmierć człowieka lub ciężki uszczerbek na zdrowiu wielu osób, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12.

§ 4. Jeżeli następstwem czynu określonego w § 2 jest śmierć człowieka lub ciężki uszczerbek na zdrowiu wielu osób, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.

Podstawowym dobrem prawnym chronionym w przypadku przestępstwa z art. 173 kk – jest bezpieczeństwo powszechne (bezpieczeństwo w komunikacji), a pośrednio życie i zdrowie ludzkie.

Sprowadzenie katastrofy w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym można popełnić umyślnie i nieumyślne. W § 1 wspomnianego przepisu można wyróżnić umyślność popełnienia czynu w zamiarze bezpośrednim lub ewentualnym, w przeciwieństwie do czynu z § 2 – który można popełnić nieumyślnie.

Jest to przestępstwo skutkowe, które można popełnić zarówno przez działanie jak i przez zaniechanie. Skutkiem takim będzie stworzenie zagrożenia dla życia i zdrowia wielu osób oraz mienia w wielkich

Żeby można było mówić o katastrofie w ruchu lądowym, musi wystąpić poważna szkoda i zagrożenie powszechne o rozmiarach nie do przewidzeniarozmiarach (zob. wyrok SN z 20.08.1973 r., III KR 172/73 , OSNKW 1974/1, poz. 10)

Termin „wiele osób” nie jest utrwalony jednolicie w orzecznictwie i literaturze. Może oznaczać kilka osób, kilkanaście, „co najmniej 10 osób”.

Sąd Najwyższy trafnie określił pojęcie „mienie w wielkich rozmiarach” w wyroku z 7.12.1976 r., VI KRN 369/76, OSNKW 1977/4–5, poz. 37, że jego wartość może stanowić tylko kryterium pomocnicze. W orzecznictwie podkreśla się, iż wartość zagrożonego mienia może mieć pewne znaczenie dla ustalenia, czy stanowi ono mienie w wielkich rozmiarach.

§ 3 i § 4  przewiduje dwa typy kwalifikowane przestępstwa sprowadzenia katastrofy w komunikacji przez następstwa. W obydwu przypadkach chodzi o spowodowanie katastrofy, w której doszło do zagrożenia życia lub zdrowia wielu osób albo mienia w wielkich rozmiarach. Skutek jest tożsamy, bowiem chodzi o śmierć człowieka lub ciężki uszczerbek na zdrowiu wielu osób. Jedyną różnicą jest fakt, że w przypadku § 3 zachodzi umyślność, w § 4  nieumyślność popełnienia czynu.

adwokat Patrick Wilhelmsen, tel. 508-920-164, Kancelaria adwokacka, ul. Rozbrat 34/36 lok. 95, 00-429 Warszawa.